حماسه حضور؛ از ۲۲ بهمن تا دبل اسپرسو خوردن در کافه
.
نعوذبالله نعوذبالله میخواهم یک نقد کوچک به قشر مذهبی و انقلابی مملکت بکنم. میخواهم از یک خطای استراتژیک بگویم. خطایی که سالهاست این افراد انجام میدهند و گاهی حتا به آن افتخار هم میکنند. نقد من در مورد «حماسه حضور» است. همین که گاهی، بعد از یک غائلهای چیزی، بعد از نماز جمعه سیل خروشان انقلابیها و مذهبیها و ریشوها و چادریها میریزند کف خیابان و حق آمریکا و اسرائیل و براندازها را میگذارند کف دستشان که الحق و الانصاف هم جمعیتشان بیشمار است. اما به نظر بنده حقیر این کافی نیست. اصلا شاید حتا لازم هم نباشد. حماسه حضور که فقط یک روز جمعه ریختن در خیابان نیست. حماسه حضور شاید اصلا حضور دو سه ساعته با اعلان قبلی و برنامهریزی دولتی و حکومتی نیست. چون یک فریم از عکس آن فوج فوج جمعیت هم به دست مخالفان و براندازان نمیرسد. چون آنها اصلا تلویزیون نگاه نمیکنند و عضو کانال بیسیمچی مدیا و... نیستند. آنها شبانه روز شبکههای آن وری را نگاه میکنند که آنها هم این مراسمها را پوشش نمیدهند مگر برای تمسخر. بله. درست است. سردمداران غرب فیلمها و تصاویر را میبینند و بر خود میلرزند اما این چه سودی برای جامعه ما دارد؟ جامعه ما روز به روز در حال دو پاره شدن است و هیچ آسیبی برای یک ملت از این بدتر نیست. پس «حماسه حضور» واقعی چیست؟
چند وقت قبل جزیره کیش بودم. اکثر مردم بیحجاب بودند. باحجابها فقط در مراکز خرید دیده میشدند آن هم به ندرت. گویا تفریحات آبی و غیره برای قشر مذهبی حرام است. سالنهای تئاتر در تهران تهی از هرگونه فرد مذهبی است. گویا تئاتر و هنرهای نمایشی از نظر انقلابیها کلا قرتی بازی است. فروشنده و مغازهدار چادری نایاب است. مذهبیها و انقلابیهایی که کافه میروند کمیابند. بسیاری از مشاغل مانند تمام تخصصهای پشت صحنه سینما و تلویزیون سندش به نام غیرمذهبیها و غیرانقلابیها خورده. چرا؟ چون برای خانواده مذهبی عار است که فرزندشان برود رشته گریم و طراحی صحنه و فیلمبرداری و...
حماسه حضور یعنی انقلابیها و مذهبیها در تکتک بخشهای فرهنگی، هنری، اجتماعی، سیاسی، ورزشی و اقتصادی کشور حضور چشمگیر داشته باشند. تردد در مسیر منزل - هیئت - گلزار شهدا فایده ندارد. یک قشر اگر بیشمار است، همه جا باید بیشمار باشد. واگرنه براندازها هم در جمعهای خودشان بیشمارند. وقتی در جای جای مملکت مذهبیها و انقلابیها حضور چشمگیر داشته باشند، گعدههای براندازانه که توهم بیشمار بودن بگیرند هم شکل نمیگیرد و به تبع آن، مملکت هم چندین ماه درگیر مشکلات امنیتی نمیشود.
راستی! آقایی که به خانومت اجازه کار و تحصیل و فعالیت مهم اجتماعی نمیدی، لطف کن و بیزحمت راهپیمایی بعدی دست خانومت رو نگیر بیار حماسه حضور. چون یه حکومت مقتدر مترسک نمیخواد که هرچند وقت یه بار بیارش وسط و باهاش دشمنها رو چخ کنه.
خلاص
نعوذبالله نعوذبالله میخواهم یک نقد کوچک به قشر مذهبی و انقلابی مملکت بکنم. میخواهم از یک خطای استراتژیک بگویم. خطایی که سالهاست این افراد انجام میدهند و گاهی حتا به آن افتخار هم میکنند. نقد من در مورد «حماسه حضور» است. همین که گاهی، بعد از یک غائلهای چیزی، بعد از نماز جمعه سیل خروشان انقلابیها و مذهبیها و ریشوها و چادریها میریزند کف خیابان و حق آمریکا و اسرائیل و براندازها را میگذارند کف دستشان که الحق و الانصاف هم جمعیتشان بیشمار است. اما به نظر بنده حقیر این کافی نیست. اصلا شاید حتا لازم هم نباشد. حماسه حضور که فقط یک روز جمعه ریختن در خیابان نیست. حماسه حضور شاید اصلا حضور دو سه ساعته با اعلان قبلی و برنامهریزی دولتی و حکومتی نیست. چون یک فریم از عکس آن فوج فوج جمعیت هم به دست مخالفان و براندازان نمیرسد. چون آنها اصلا تلویزیون نگاه نمیکنند و عضو کانال بیسیمچی مدیا و... نیستند. آنها شبانه روز شبکههای آن وری را نگاه میکنند که آنها هم این مراسمها را پوشش نمیدهند مگر برای تمسخر. بله. درست است. سردمداران غرب فیلمها و تصاویر را میبینند و بر خود میلرزند اما این چه سودی برای جامعه ما دارد؟ جامعه ما روز به روز در حال دو پاره شدن است و هیچ آسیبی برای یک ملت از این بدتر نیست. پس «حماسه حضور» واقعی چیست؟
چند وقت قبل جزیره کیش بودم. اکثر مردم بیحجاب بودند. باحجابها فقط در مراکز خرید دیده میشدند آن هم به ندرت. گویا تفریحات آبی و غیره برای قشر مذهبی حرام است. سالنهای تئاتر در تهران تهی از هرگونه فرد مذهبی است. گویا تئاتر و هنرهای نمایشی از نظر انقلابیها کلا قرتی بازی است. فروشنده و مغازهدار چادری نایاب است. مذهبیها و انقلابیهایی که کافه میروند کمیابند. بسیاری از مشاغل مانند تمام تخصصهای پشت صحنه سینما و تلویزیون سندش به نام غیرمذهبیها و غیرانقلابیها خورده. چرا؟ چون برای خانواده مذهبی عار است که فرزندشان برود رشته گریم و طراحی صحنه و فیلمبرداری و...
حماسه حضور یعنی انقلابیها و مذهبیها در تکتک بخشهای فرهنگی، هنری، اجتماعی، سیاسی، ورزشی و اقتصادی کشور حضور چشمگیر داشته باشند. تردد در مسیر منزل - هیئت - گلزار شهدا فایده ندارد. یک قشر اگر بیشمار است، همه جا باید بیشمار باشد. واگرنه براندازها هم در جمعهای خودشان بیشمارند. وقتی در جای جای مملکت مذهبیها و انقلابیها حضور چشمگیر داشته باشند، گعدههای براندازانه که توهم بیشمار بودن بگیرند هم شکل نمیگیرد و به تبع آن، مملکت هم چندین ماه درگیر مشکلات امنیتی نمیشود.
راستی! آقایی که به خانومت اجازه کار و تحصیل و فعالیت مهم اجتماعی نمیدی، لطف کن و بیزحمت راهپیمایی بعدی دست خانومت رو نگیر بیار حماسه حضور. چون یه حکومت مقتدر مترسک نمیخواد که هرچند وقت یه بار بیارش وسط و باهاش دشمنها رو چخ کنه.
خلاص
- ۲۶.۱k
- ۲۲ دی ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۱۶)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط